Contact met de natuur is contact met jezelf..
Ik besef me maar al te goed dat ik dat contact tijden kwijt ben geweest. Niet altijd natuurlijk; Nee, als kind had ik heel veel contact met de natuur. Het meest in mijn element was ik wanneer ik mijn oude kleren aan had die vuil mochten worden. Hutten bouwen, in bomen klimmen, kikkers vangen dat was echt mijn ding. Wanneer ik op zondag in mijn “zondagse kleding” werd gehesen was ik blij dat die dag weer voorbij was. Ook in de tijd op de manege was ik in contact met de natuur. We lagen in het gras of de stal te lunchen (sjiek woord voor een zak chips en een twix naar binnen werken) en hingen de verdere dag rond in de buitenlucht.
Na deze periode kwam er een tijd dat ik dit kwijt raakte. Ik stopte met paardrijden en groeide op. Ik vond andere dingen blijkbaar belangrijker. Ik zag gisteren een film waarin volwassen mannen afgesproken hadden; nooit te stoppen met spelen en zodoende nog altijd jaarlijks tikkertje speelde. Het was een comedy, maar de essentie herkende ik. Ik ben sinds 2 jaar ook weer begonnen met “tikkertje” spelen. Sinds ik op de boerderij woon heb ik weer oude spijkerbroeken die ik op mijn vrije dagen (en wanneer ik thuis kom van werken) aan doe. Ze mogen vuil worden en ik kan je zeggen, dat zijn ze ook. Ik onderzoek welke planten er op ons erf staan, of ze eetbaar zijn voor paarden en mensen, waar ze goed voor zijn of juist niet. Ik kan oprecht de rust pakken om te zien wat er allemaal in en rondom ons huis leeft; Van eenden met hun jongen, tot roofvogels, konijnen, zwaluwen en ga zo maar door. En ik kan blijkbaar best voor planten zorgen. Vroeger ging alles dood binnen, maar nu staat mijn huis vol met probeersels. Ik ben er niet beter in geworden. Ik heb aandacht leren hebben voor wat al veel langer bestaat dan wij zelf. Het is er altijd en veel groter dan wij zijn. Het is de natuur in al zijn kracht en schoonheid!
Vorig jaar ben ik begonnen met de moestuin samen met mijn vader. Dit jaar hebben we zelfs een mini kas voor het kweken van groentes die niet zo goed tegen het Nederlandse klimaat kunnen. Ik vind het heerlijk om mijn handen vuil te maken en letterlijk te aarden. Het geeft me enorm veel rust wanneer ik hiermee bezig ben. Ik krijg regelmatig de vraag van cliënten; hoe kun jij je werk volhouden, al die nare verhalen verwerken? Zo dus… Zodra ik thuis ben kan ik landen, genieten, in het hier en nu zijn met degene die er voor mij toe doen. En daar ben ik enorm dankbaar voor!
Een paar weken terug kwamen we tijdens een buitenrit 2 mensen tegen. Toen ze ons aan zagen komen haalde ze hun neus op en hielden hun neus dicht tot de paarden voorbij waren. Precies dat was het moment dat ik me besefte dat ik het geluk had weer van alle kracht in de natuur te kunnen genieten. Ik vind ze niet stinken, ik word vrolijk van die geur! Het is wetenschappelijk aangetoond dat het contact met paarden zorgt voor; minder stress, een lagere hartslag en bloeddruk. Dus alleen al door bij ze te zijn en te kunnen zijn in het moment zorg je voor jezelf. Hoe mooi is dat? Dus? Zoek de rust van de natuur eens op, leer de rust te nemen om te kijken naar wat er werkelijk allemaal te zien valt, verwonder je, voel de energie van wat er op dat moment is en maak je handen vuil!… Speel weer tikkertje en kijk hoe dat is!!!
“Je stopt niet met spelen omdat je oud wordt, maar je wordt oud omdat je stopt met spelen”!